Pielgrzymka zduńskowolska do sanktuarium w Charłupi Małej ZDJĘCIA

Pielgrzymi ze zduńskiej Woli w sobotę wyruszyli do Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Ziemi Sieradzkiej w Charłupi Małej.

- W tym roku w sposób szczególny pielgrzymowaliśmy Siostry Orionistki oraz Orioniści z intencją o dar nowych powołań kapłańskich, zakonnych, oraz misyjnych do Zgromadzeń założonych przez św. ks. Alojzego Orione - podkreślają księża orioniści, organizujący pielgrzymkę.

W Sanktuarium Matki Bożej Księżnej Sieradzkiej w Charłupi Małej na zakończenie pieszej pielgrzymki ze Zduńskiej Woli, mszy przewodniczył Prowincjał Orioniści - Prowincja Polska ks. Krzysztof Miś.

Kościół posiada wizerunek Najświętszej Maryi Panny, czczony w parafii od pocz. XVII w. Kult ten wzrasta szczególnie w okresie niewoli narodowej, co podkreślają zawieszone przez Jakuba Bema, jako wota dwa orły ze sztandarów wojskowych, z prośbą o wolność Polski. Wizerunek ten od początku gromadził tłumy wiernych i słynął licznymi łaskami. Cuda te badała już w 1785 r. specjalna komisja biskupia.

Pierwsza wiadomość o obrazie w Charłupi Małej pochodzi z zeznania Mikołaja Borosia. Był on świadkiem, że w 1755 r. podczas budowy kościoła obraz był umieszczony w specjalnym ołtarzu usytuowanym w dzwonnicy. Już wówczas był czczony jako cudowny. Ale dopiero w 1785 r. komisja arcybiskupa z Gniezna, przesłuchawszy 49 świadków wydała opinię, iż rzeczywiście przy obrazie Matki Bożej Charłupskiej dzieją się rzeczy nadzwyczajne. Na dokumentach tych, 150 lat później, oparła się Kapituła Watykańska, do której zwrócono się z prośbą o wyrażenie zgody na koronację wizerunku.

Budowla została wzniesiona w stylu neogotyckim. Odznacza się wśród podobnych świątyń wyjątkową harmonią kształtów. Do jej budowy użyto cegły. Jest trzynawowa, halowa, na zewnątrz oszkarpowana. Kościół ma 37,5 m długości, 19 m szerokości, wysokość od posadzki do sklepienia wynosi 13,5 m.

Umieszczona w górnej części wieży korona stanowi świadectwo, iż kościół charłupski jest sanktuarium Matki Bożej, zwanej tu powszechnie Księżną Sieradzką.

Ołtarz główny w kościele wykonano wg projektu prof. Wiktora Zina w warsztacie krakowskim w 1965 r. Partię aniołów w zwieńczeniu ołtarza wykonał arch. Tadeusz Podsiadły, rodem z Charłupi Małej. Boczne zestawy ołtarza wykonał Tadeusz Szpunar z Krakowa, uczeń Ksawerego Dunikowskiego.

W części centralnej ołtarza, który nawiązuje swoją konstrukcją do gotyckich tryptyków, znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie MB Śnieżnej.

Cudowny obraz jest namalowany na grubym płótnie naciągniętym na trzy złączone deski topolowe o wymiarach 107 x 87 cm. Matka Boska ujęta do połowy trzyma Dzieciątko na prawym ramieniu. Obie postacie okryte są całkowicie sukienkami.