Pierzajki w Widawie [zdjęcia]

– Ta piękna tradycja wywodzi się z czasów, kiedy wieś była samowystarczalna. Nie było chyba gospodarstwa, w którym gospodynie nie hodowałyby stad gęsi i kaczek, a wszystko po to, aby mieć ciepłą pościel. Podskubywały im pióra, a kiedy zebrały wystarczającą ilość pierza, w zimowe wieczory organizowały pierzawkę, na którą zapraszały inne gospodynie. Polegało to na oddzielaniu puchu od twardej części pióra, zwanej „szypułką”. Z puchu wykonywano poduszki i pierzyny. Ta tradycyjna czynność miała swoją swoistą oprawę – poczęstunek i przyśpiewki. Darcie pierza urządzano szczególnie
w domach, gdzie były panny na wydaniu. Im to przecież w posagu matki przygotowywały pościel – przybliża tradycyjny obyczaj szefująca widawskiemu GOK Anna Krześniak.


Jak mówi pomysłodawczyni niedzielnej imprezy, spotkanie rozpoczęło się przygotowaną z dużym poczuciem humoru inscenizacją innej ważnej czynności, jaką było i nadal jest kiszenie kapusty. Kiedy już kapusta została zakiszona, gospodyni zarządziła „pierzawkę”. Od samego początku w rytm biesiadnych przyśpiewek „gospodynie” z amatorskiej grupy teatralnej działającej przy GOK wzięły się do darcia pierza. Do czynności tej włączona została także bardzo licznie zgromadzona na sali publiczność.


– To niby zwyczajne zajęcie, a przede wszystkim scenariusz przygotowanej na tę okoliczność inscenizacji, sprawiły wszystkim niemało radości, wywołując na sali obfite salwy śmiechu i gromkie brawa. Niepotrzebne były gołębie ani wróble, by pierze fruwało dosłownie wszędzie. Jak na koniec oznajmiono, poduszkę z udartego pierza, wójt wraz z dedykacją podaruje pierwszemu, urodzonemu w 2013 roku mieszkańcowi Gminy Widawa – zapowiada Anna Krześniak. – Jak na pierzawkę przystało, przygotowano też poczęstunek dla uczestników imprezy. Była herbata, kosze jabłek, placek drożdżowy podawany jak niegdyś z przetaka.


Na koniec tej pierzastej zabawy, odbył się kiermasz kartek Bożonarodzeniowych, wykonanych przez pracowników i wolontariuszy GOK.