Zduńskowolanie oglądali kiedyś filmy w takich kinach ZDJĘCIA ARCHIWALNE

W guberni kaliskiej, w której w czasach rozbiorowych była Zduńska Wola, pierwszy seans filmowy miał miejsce w Kaliszu 20 września 1902 roku. Cały pokaz składał się z 58. obrazów, a wśród nich sceny z Quo vadis Sienkiewicza.
Po udanym odbiorze, właściciel kinematografu wyjechał w trasę objazdową po regionie. Tak oto zaczął rozkwitać przemysł rozrywkowy. Ze wspomnień mieszkańców Zduńskiej Woli wynika, że ekipy objazdowe, które przyjeżdżały do naszego miasta, ustawiały się na Rynku obok Ratusza.

Powstanie pierwszego kinematografu w Zduńskiej Woli datuje się na 1911 rok. Jak podaje „Gazeta Kaliska” nazywało się ono „Odeon”.
Kolejnym punktem w rozwoju kin był rok 1919 i otwarcie miejskiego kinemotagrafu w sali widowiskowej Straży Ogniowej, przy ówczesnej ulicy Złotnickiego (dziś Dąbrowskiego).

Idealnym miejscem na kino z prawdziwego zdarzenia okazała się lokalizacja przy ulicy Królewskiej 5, w budynku po teatrze Victoria. Właściciel, czyli J. Konopczyński, przeniósł je z Alej Kościuszki 7, czyli wprost z pomieszczeń fabryki, jeszcze w 1928 r.- informuje Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola

Kino otrzymało nazwę Bajka. W latach 30. ub. wieku kino zostało własnością rodziny Nowaków. Z relacji rodziny, jakie są w zduńskowolskim muzeum wynika, że w swoje kino dużo zainwestowali, kupując najnowocześniejszy sprzęt kinowy niemieckiej produkcji. Kino wkrótce zmieniło nazwę na “Muza”. W 1939 roku rodzinę Nowaków wysiedlono do Sandomierza. W czasie okupacji kino nadal funkcjonowało (pod nazwą “Musa”).
W 1933 roku powstało kino przy ul. Piłsudskiego (obecnej ulicy Łaskiej) Jego właścicielem był Franciszek Mąkowski. Budynek został zaprojektowany w stylu modernistycznym, a kino nazwano „Uciecha”.

W trakcie okupacji kino nie było dostępne dla Polaków, a w repertuarze puszczano najczęściej filmy propagandowe. W zbiorach cyfrowych muzeum posiadamy fotografię z tego okresu. Jest na nim widoczna jego niemiecka nazwa Lichtspiel Theater DELI. Po bliższym przyjrzeniu można zauważyć plakat reklamujący film, który był w tym czasie puszczany. „Ohm Kruger”, po polsku „Wujaszek Kruger” z 1941 roku, jeden z anty-brytyjskich filmów propagandowych - informuje zduńskowolskie muzeum

II wojnę światową przetrwały kina Muza i Uciecha.
Po II wojnie światowej przedwojennej "Muzie" nadano nazwę “Kino Hel”. Kino to przetrwało do lat 90. ubiegłego wieku. Fotele po zlikwidowanym kinie znajdują się obecnie w dolnym kościele Św. Antoniego na ulicy Łaskiej. Następnie przez kilka lat funkcjonowała tam kawiarnia z dużym telebimem. Organizowano nawet dyskoteki. Obecnie mieszczą się tam punkty handlowe.
Po II wojnie światowej nazistowską nazwę kina przy ul. Łaskiej zmieniono na Polonia, a następnie na Kino Tkacz. Od końca lat 60. ub. wieki w siedzibie kina „Tkacz” działała Filia Łódzkiej Wypożyczalni Filmów Oświatowych.
Kino Tkacz przestało istnieć pod koniec lat 90. ubiegłego wieku. Niedługo później budynek przejęła działająca obok kawiarnia i organizowała w nim pokazy, a nawet maratony filmowe filmowe. Jednak po jakimś czasie okazało się to nieopłacalne i lokal zamknięto. Przed kilkoma laty w budynku zaczął działać butik, jednak i on nie przetrwał. Obecnie obiekt stoi pusty.
W 1946 roku przyszedł czas na kino w Karsznicach, które zyskało nazwę „Kolejarz”. Po jakimś czasie kino działało w Domu Kolejowego Przysposobienia Wojskowego (K.P.W), który później został przekształcony w Klub Robotniczy „Kolejarz”. Obecnie jest tu filia Miejskiego Domu Kultury w Karsznicach.

Po tym, jak pod koniec lat 90. ub. wieku przestały istnieć kina Hel i Tkacz zduńskowolanie musieli czekać na kino do października 2014 r. Wówczas otwarto zduńskowolski Ratusz na pl. Wolności, a w nim Kino Ratusz, jakie działa do dziś.

źródło informacji:http://muzeumzdunskawola.pl/2020/02/11/x-muza-film-i-kino-w-zdunskiej-woli/