Frajszyca w Zduńskiej Woli: Dziś stadion, kiedyś las spacerowy i strzelecki ZDJĘCIA ARCHIWALNE

Nie do końca wiadomo, skąd wzięło się określenie Frajszyca. Historycy nie wykluczają, że nazwa może mieć coś wspólnego ze skomponowaną przed 200 laty operą Carla Webera "Freischütz”(w tłumaczeniu "Wolny strzelec - przyp. red)

Być może ktoś z ówcześnie żyjących zduńskowolan zafascynowany librettem i muzyką nadał taką nazwę miejscu, w którym rodzimi strzelcy ćwiczyli swoje umiejętności.
pisze Tomasz Polkowski, dyrektor Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola.

Frajszyca była laskiem położonym między wsią Swędzieniejewice a kolonią Rozomyśl. Prawdopodobnie od początku istnienia Zduńskiej Woli było tam miejsce, gdzie strzelectwo trenowali ówcześni nocni strażnicy:
Z przekazów źródłowych wiemy, że do obowiązków zduńskowolan należało pełnienie straży nocnej w mieście i ćwiczenie się w strzelaniu z broni palnej. Nie wiadomo jednak gdzie takie ćwiczenia się odbywały. Istniało z pewnością Towarzystwi Strzeleckie, do którego zapisał się Ludwik Walewski dziedzic wsi Swędzieniejewice.
Z aktu spisanego w 1861 roku wynika,że Walewski przekazał w 1860 r. Towarzystwo Strzeleckiemu kawałek terenu Swędzieniejewic przy granicy Zduńskiej Woli i Krobanowa zwany Frejschytz. Zastrzegł, aby Towarzystwo Strzeleckie utrzymywało ogród i wytyczyło ścieżki, zakazał ponadto wycinki drzew.

Ludwik Walewski zabezpieczając przyszłość pierwszego w mieście ogrodu spacerowego zrobił zastrzeżenie, że w przypadku likwidacji Towarzystwa Strzeleckiego podarowany przez niego grunt przejść musi na własność "zakładu dobroczynnego" [...] Wcześniej, bo w roku 1858 właściciel kolonii Rozomyśl przekazał rzeczonemu Towarzystwu działkę graniczącą z jednej strony z kolonią wsi Osmolin Rozomyślem a z drugiej z wsią Swędzieniejewice
- czytamy w artykule autorstwa dyrektora zduńskowolskiego muzeum Tomasze Polkowskiego.

Towarzystwo Strzeleckie na dobre i prawnie stało się właścicielem terenów Frajszycy w 1908 roku. Co ciekawe, towarzystwo działające przez XIX w. i pierwsze dziesięciolecie XXw na zasadzie uprzywilejowania w mieście jako stowarzyszenie zostało zarejestrowane 12 maja 1912 r.

Po zakończeniu I wojny światowej władze II RP nie uznały Towarzystwa Strzeleckiego za legalne. Towarzystwo Strzeleckie działało przez lata 20. i 30. XX w. jako Towarzystwo Strzeleckie w Likwidacji. W 1931 r. podarowało teren otrzymany od Walewskiego Stowarzyszeniu Kobiet Ewangelickich . Gdy okazało się, że utrzymanie terenów Frajszycy przekracza możliwosci zduńskowolskich ewangelików oddano terem miastu za nieruchomość położoną przy ul. Złotnickiego ( obecnie ul. Dąbrowskiego). Ponadto miasto spłaciło długi, jakie jeszcze w 1907r. zaciągnęło pod hipotekę Frajszycy Towarzystwo Strzeleckie.
W ten sposób w 1937 roku właścicielem Frajszycy stało się Miasto Zduńska Wola, które rozpoczęło budowę parku sportowego.

Burmistrz Tadeusz Szaniawski w 1939 zabiegając o głosy wyborców pisał w broszurze agitacyjnej:
A ilu to ludzi w Zduńskiej Woli zawsze marzyła o tym , aby tak zwana „Frajszyca” przeszła na własność miasta. Ile to procesów o to Magistrat prowadził, ile tysięcy złotych to kosztowało. Zamiast się procesować i pieniądze wydawać,
postanowiłem rozpocząć rozmowy polubowne z mądrymi ludźmi, skasowałem sprawy i procesy, z drugiej strony znalazłem dużo dobrej woli i załatwiliśmy bez kosztów sprawę, która tysiące złotych kosztowała. Frajszyca jest dzisiaj własnością miasta , buduje się tam piękny park sportowy , otwarcie którego nastąpi w maju tego roku. Ludzie przy urządzaniu tego parku mieli pracę i zarobek, a mieszkańcy miasta zyskali piękną miejscowość, gdzie ich dzieci
znajdą godziwa rozrywkę w chwilach wolnych od pracy

Inwestycja nie została jednak ukończona, bo wybuchła II wojna światowa.

Hitlerowcy po zajęciu Zduńskiej Woli dokończyli rozpoczęte przed wybuchem wojny prace i wybudowali strzelnicę sportową dla żołnierzy:
Burmistrz Versen wyraził radość, ze udało się skutecznie wybudować strzelnicę spełniającą
wszystkie standardy i jak się wyraził wzorowo spełniającą wymagania pięknego sportu
strzeleckiego zarazem będącą cennym narzędziem prawdziwie przydatnym Niemcom w
Kraju Warty.
Strzelnica spełnia wszystkie normy bezpieczeństwa i posiada 5 stanowisk do strzelania na 50 metrów, 4 stanowiska do strzelania na 100 m, 2 stanowiska do strzelania na 150 m i jedno stanowisko do strzelania na 200 m. Modelowa inwestycja zapory ziemne (kulochwyty) wysokie na 3,5 m i długie na 200 m . Potężne kulochwyty i stylizowany (ozdobny) strzelecki domek mieszczą się na skraju lasku i bardzo dobrze są w niego wkomponowane [...]
Otwarcie strzelnicy na Frajszycy jest jednocześnie naprawieniem wcześniejszych niesprawiedliwości. Obszar ten, bowiem w przeszłości był sprezentowany niemieckiemu Towarzystwu Strzeleckiemu. Polska nietolerancja doprowadziła do utracenia tej niemieckiej własności i zaprzestania uprawiania strzelectwa w tym miejscu. Teraz obecnie istniejące Towarzystwo Strzeleckie posiada taki sam plac jak przed ćwierćwieczem i kolejna już
generacja może kontynuować swoje przerwane tradycje. - tak uroczystość otwarcia strzelnicy relacjonował Korespondent Litzmannstadterzeitung.

Po II wojnie światowej organizowano zawody i urządzono boisko z odkrytymi trybunami. Z okazji Święta Pracy
organizowano tu również spotkania uczestników pochodu, a w godzinach popołudniowych i wieczornych wartościowe koncerty estradowe dla masowego odbiorcy - przypomina Tomasz Polkowski.

Obiekty sportowe trafiły do klubu piłkarskiego Pogoń Zduńska Wola. W 1992 roku tereny Stadionu Pogoni w Zduńskiej Woli przy ul Łaskiej 90 przejął Miejski Ośrodek Sportu i Rekracji.
W 2021 roku przestał istnieć budynek strzelnicy: rozbiórka strzelnicy

Artykuł powstał na podstawie publikacji Tomasza Polkowskiego, dyrektora Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola p.t. "Frajszyca, czyli pierwszy publiczny ogród spacerowy ze strzelnicą w tle" ( pełen tekst tutaj:Frajszyca